۱۰ چیز به ظاهر ساده که هرگز نباید در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۲۲۴۸۹
در دنیای امروز بسیاری از ما آرزو داریم شخص مشهوری باشیم، اما در عین حال دل مان می‌خواهد مسائل و اطلاعات شخصی مان برای خودمان محفوظ بماند؛ و شبکه‌های اجتماعی بهترین جا برای ابراز افکار و احساسات خود به نظر می‌رسند. اما آیا واقعاً جای امنی هستند؟
بیشتربخوانید
بدحجابی مجازی، پایه بی‌حجابی حقیقیدر ادامه از چیز‌هایی خواهیم گفت که نباید در شبکه‌های اجتماعی درباره‌ی آنها صحبت کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۱- آدرس خانه
هیچکس آدرس دقیق خانه اش را خودخواسته منتشر نمی‌کند. اما اگر پست‌ها و کامنت‌های آنها را چک کنید، شاید فهمیدنش دشوار نباشد. تصاویر منظره‌ی بیرون پنجره، استوری‌هایی از نزدیک‌ترین فروشگاه، صحبت درباره‌ی مسیر رفت و آمد – همه‌ی این‌ها امکان پی بردن به محل زندگی فرد را فراهم می‌کند.
بعلاوه بسیاری از ما به جزئیات تصاویر خود کاملاً دقت نمی‌کنیم. مثلاً ممکن است عکسی از یک کیک خوشمزه روی یک میز یا گربه‌ی خانگی مان منتشر کنیم، اما حواس مان نباشد که کارتن بسته‌ی پستی مان با آدرس دقیق خانه مان هم در تصویر است. ما بسیاری از اوقات چیز‌هایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنیم که در واقع قصد اشتراک گذاری آنها با دیگران را نداریم.
۲- لوکیشن تصاویر
بسیاری از ما تصاویر خود را به همراه لوکیشن منتشر می‌کنیم که نام محل دقیق مان را معلوم می‌کند. این اتفاق گاهی هم ناخواسته به دلیل تنظیمات گوشی یا اپلیکیشن‌ها رخ می‌دهد؛ و بنابراین مکان دقیق ما را در اختیار کسانی می‌گذارد که نباید از آن باخبر شوند.
۳- زیاده روی در انتشار اطلاعات درباره‌ی خود
برخی از ما برای جذب فالوئر و لایک، بیش از حد درباره‌ی خود اطلاعات منتشر می‌کنیم. مثل تصاویری از دوی صبحگاهی مان در طبیعت، تصویر کافه‌ی مورد علاقه مان که پاتوق هر روزه‌ی ما است، توییتی از باشگاه مان و غیره. این کار گرچه زاویه‌ی دید بهتری از ما به دنیا می‌دهد، اما اطلاعات بیش از اندازه‌ای را درباره‌ی ما فاش می‌کند.
حتی بر اساس لایک‌هایی که می‌کنیم هم محققان می‌توانند به تصویر دقیقی از اینکه که هستیم، چه باور‌هایی داریم و سابقه‌ی خانوادگی مان چیست پی ببرند. اما زمانی که اطلاعات بیشتری از خود منتشر می‌کنیم، نهاد‌ها و افراد مثل بانک ها، شرکت‌های بیمه و و کارفرما‌های آینده مان می‌توانند این اطلاعات را پیدا و از آنها استفاده کنند. کارشناسان حتی توصیه می‌کنند نگاهی به اطلاعات قدیمی خود بیاندازید و آن‌هایی که باید را حذف کنید.
این مسأله درمورد آزمون‌های آنلاین هم صدق می‌کند، به خصوص آن‌هایی که نام حساب کاربری تان را می‌خواهند. از این اطلاعات برای حفظ امنیت حساب کاربری استفاده می‌شود، بنابراین نباید آن را در اختیار بگذارید.
۴- صحبت با غریبه‌ها
در شبکه‌های اجتماعی افرادی هستند که ما هرگز آنها را در دنیای واقعی ندیده ایم. اما ارتباط و گفتگوی مداوم این توهم را برای ما به وجود می‌آورد که آنها را می‌شناسیم. وقتی آنها چیز محرمانه‌ای را با ما در میان می‌گذارند، احساس می‌کنیم که باید یا ما هم چیز شخصی‌ای را با آنها در میان بگذاریم یا به کلی چیزی نگوییم. گزینه‌ی دوم احتمالاً این ارتباط را دچار مشکل خواهد کرد.
اما پیش از فاش کردن راز‌های شخصی خود کمی درباره اش فکر کنید. اگر واقعاً می‌خواهید چیز شخصی‌ای را با آن فرد در میان بگذارید ایرادی ندارد، اما اگر صرفاً به این خاطر که او راز شخصی خود را به شما گفته، برای این کار احساس اجبار می‌کنید، بهتر است دست نگه دارید و به او بگویید که درباره‌ی چنین موضوعاتی با کسی صحبت نمی‌کنید.
۵- تصاویر دوستان
اگر دوستان تان مشکلی با اینکه اطلاعاتی را درباره‌ی آنها با بقیه‌ی دنیا به اشتراک بگذارید ندارند، چرا که نه. اما باید پیش از انتشار هر اطلاعاتی از آنها اجازه بگیرید. به علاوه، در مورد انتشار تصاویر کسانی که نمی‌شناسید هم احتیاط به خرج دهید.
این امر درمورد انتشار اطلاعات شخصی دیگران هم صدق می‌کند. اعلام خبر ازدواج یا بچه دار شدن دوستان و آشنایان تان به دیگران کار درستی نیست. در صورت تمایل، خودشان این کار را انجام می‌دهند.
۶- انتشار اسکرین شات چت‌های شخصی
گاهی چت‌های شخصی مان به قدری جالب و بامزه اند که تصمیم می‌گیریم اسکرین شات آنها را منتشر کنیم. این دست پست‌ها هم اغلب لایک زیادی دریافت می‌کنند.
این کار، اما خالی از اشکال نیست. با انتشار چنین پست هایی، بعد از مدتی دوستان تان دیگر تمایلی به صحبت با شما پیدا نمی‌کنند. هیچکس دلش نمی‌خواهد دیگران درباره‌ی عقاید شخصی، مشکلات و اشتباهات تایپی شان اظهارنظر کند. مگر اینکه این مکالمات را با رضایت شخص مقابل منتشر کرده باشید.
۷- گله و شکایت از محل کار و انتشار تصاویر از آن
حتی اگر مدیرتان در شبکه‌های اجتماعی حضور ندارد هم نه گله و شکایتی درباره‌ی محل کارتان کنید و نه اطلاعاتی درباره‌ی آن منتشر، چرا که ممکن است یکی از همکاران تان خبرچینی تان را کند.
به علاوه، باید از انتشار تصاویر محل کارتان هم خودداری کنید، چون ممکن است تصادفاً اطلاعات حساسی را منتشر کنید.
۸- صحبت درباره‌ی مشکلات رابطه عاطفی یا زندگی مشترک خود
شبکه‌های اجتماعی جای مناسبی برای صحبت درباره‌ی رفتار‌های شریک عاطفی یا همسر خود نیستند. ما بعضی چیز‌ها را حتی با خانواده و دوستان خود درمیان نمی‌گذاریم.
مشکلات دیر یا زود حل خواهند شد و صحبت درباره‌ی آنها در شبکه‌های اجتماعی کمکی به آن نمی‌کند. از همه مهم‌تر اینکه اعتماد میان تان از بین می‌رود. وقتی متوجه شوید که شریک عاطفی تان آماده است تا هر چیزی را درباره‌ی رابطه تان برملا کند، دیگر در آن رابطه احساس امنیت نخواهید کرد.
۹- تبریک گفتن به کسانی که در شبکه‌های اجتماعی نیستند
بسیاری از ما مناسبت‌های مهم را در شبکه‌های اجتماعی به خانواده و دوستان خود تبریک می‌گوییم. اما اگر آن شخص خود در شبکه‌های اجتماعی حضور نداشته نباشد، این کار بی معنی خواهد بود.
مثل انتشار پست تبریک تولد برای کودک تان که هنوز حتی خواندن بلد نیست. چنین پستی فایده‌ای برای کودک تان ندارد، اما بقیه می‌توانند آن را ببینند و بعضی ممکن است در جهت نیات پلید خود از آن بهره ببرند.
۱۰- تصاویر کودکان
به طور کلی انتشار تصاویر کودکان در شبکه‌های اجتماعی کار درستی نیست. هیچ کسی دلش نمی‌خواهد با یک آلبوم خانوادگی آنلاین بزرگ شود. انتشار تصاویر کودکان که هنوز قدرت تصمیم گیری در اینباره را ندارند، اخلاقی نیست؛ و البته این کار خطراتی هم دارد.
به علاوه، باید از انتشار تصاویر کودکان زمانی که رفتار مناسب یا حال خوبی ندارند هم خودداری کنید. این کودک دیر یا زود بزرگ خواهد شد و دیدن این تصاویر ممکن است بر آینده‌ی او تأثیر منفی بگذارد.
درست کردن یک حساب خصوصی هم کار چندان مطمئنی نیست. حتی اگر پدر و مادر مراقب باشند، باقی آشنایان ممکن است تصاویر کودک را به دیگران نشان دهند.
منبع: روزیاتو
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: شبکه های اجتماعی فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۲۲۴۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا گزارش بی‌بی‌سی درباره نیکا شاکرمی جعلی است؟
در حدود دو سال گذشته رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایران و حتی غربی، بارها در گفتوگو با افراد مختلف،گزارش‌هایی درباره نحوه درگذشت نیکا شاکرمی منتشر کرده‌اند؛ گزارش‌هایی که حتی با روایت‌های مخدوش مادر و خاله این نوجوان تناقض‌های جدی داشته است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، سرویس جهانی بی‌بی‌سی روز دوشنبه 29 آوریل (10 اردیبهشت ماه) با تکیه بر اسنادی که به تعبیر این رسانه «بسیار محرمانه» خوانده شده، گزارشی از نحوه درگذشت نیکا شاکرمی منتشر کرد. نیکا شاکرمی نوجوان 16ساله‌ای بود که رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایران، در نخستین روزهای ناآرامی‌های سال 1401، از او به عنوان یکی از کشته‌شدگان اعتراضات در تهران نام بردند. مقامات قضایی و امنیتی با استناد به محل درگذشت این فرد و همچنین گزارش پزشک قانونی، ضمن رد اظهارات رسانه‌های ضدایران، «سقوط از ساختمان» را علت مرگ شاکرمی معرفی کردند. با این وجود اما چند تصویر از حضور شاکرمی در اعتراضات و ویژگی‌های شخصیتی مادر و خاله شاکرمی، فضای مناسبی را در اختیار شبکه‌های ضد ایران برای دمیدن بر آتش اعتراضات در ایران با هدف سرنگونی حکومت داده بود.
در طول کمتر از دو سال گذشته رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایران و حتی غربی، بارها و بارها در گفتوگو با افراد مختلف، گزارش‌هایی درباره نحوه درگذشت این نوجوان 16ساله منتشر کرده‌اند؛ گزارش‌هایی که در بسیاری از مواقع، حتی با روایت‌های مخدوش مادر و خاله نیکا شاکرمی نیز تناقض‌های جدی داشته است.
دوشنبه دهم اردیبهشت، سرویس جهانی بی‌بی‌سی، روایت جدیدی از درگذشت نیکا شاکرمی منتشر کرد که با وجود تلاش‌های فراوان، رد این تناقضات در آن بسیار مشهود است. برخلاف دفعات قبل، این بار یک رسانه بین‌المللی و آن هم با استناد به اسنادی که آنها را «بسیار محرمانه» می‌خواند، به ماجرا ورود کرده است. این موضوع به اندازه‌ای عجیب بود که دویچه‌وله فارسی درباره آن نوشته «این اولین‌بار است که یک رسانه بین‌المللی با استناد به سندی محرمانه چنین گزارشی را منتشر می‌کند.» بی‌بی‌سی ادعا کرده این گزارش «بخشی از یک پرونده 322صفحه‌ای» درباره معترضان بوده است. این رسانه هرچند مدعی محرمانه بودن این سند است اما در گزارشش به «تناقض‌های موجود در اسناد» نیز اشاره کرده. به عنوان نمونه، بی‌بی‌سی اذعان داشته در سندی که تحقیقاتش روی آن «متمرکز» شده، «حاوی چند تناقض» بوده است. بی‌بی‌سی نوشته: «به عنوان مثال، نیروی انتظامی «ناجا» که در این گزارش نقل شده، در آن زمان به «فراجا» معروف» بوده است.
در حالت معمو‌لی نه‌تنها یک رسانه بین‌المللی که حتی رسانه‌های محلی نیز حاضر به انتشار سندی با چنین اشتباه فاحشی نخواهند شد. آن‌طور که سرویس جهانی بی‌بی‌سی اذعان داشته، این تنها یکی از تناقضات این سند بوده است اما بی‌بی‌سی برای توجیه انتشار این گزارش، مدعی شده مفاد اسناد را با فردی که بی‌بی‌سی آن را «افسر اطلاعاتی سابق ایران که به آرشیو سپاه پاسداران دسترسی داشته» معرفی کرده، به اشتراک گذاشته و این فرد صحت گزارش را تایید کرده است!
انتشار این گزارش با چنین اسنادی حتی باعث شده برخی رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایران که چندان نیز حرفه‌ای نیستند، با محتوای بی‌بی‌سی فاصله خود را حفظ کنند. دویچه‌وله فارسی پس از انتشار بخشی از این گزارش نوشت «به طور مستقل امکان راستی‌آزمایی این گزارش را ندارد.»
چنین خطای فاحشی آن هم از رسانه‌ای به قدمت سرویس جهانی بی‌بی‌سی، از دو حالت خارج نیست؛ یا این پروژه دستپخت سرویس‌های امنیتی غربی است و یا اینکه باید این گزارش پوست موز یک گروه نفوذی باشد که زیر پای بی‌بی‌سی انداخته شده است. نباید فراموش کرد اسفند سال گذشته یک گروه هکری که مدعی هک سامانه‌های مربوط به قوه قضائیه بود، اسنادی را منتشر و ادعا کرد که دو سند آن مکاتبه در طبقه‌بندی «سری» وزارت اطلاعات با دادستان عمومی و انقلاب تهران برای خروج برخی کارمندان دو شبکه معاند تلویزیونی «ایران اینترنشنال» و «بی‌بی‌سی فارسی» از فهرست کارکنان ممنوع‌المعامله این دو شبکه ضد‌ایرانی است. شبکه‌ای که چنین اطلاعات مخدوش و متناقضی را در اختیار بی‌بی‌سی قرار داده، بلافاصله در شبکه‌های اجتماعی دست به کار شد و با استفاده از لشکر سایبری‌اش، به صورت پرحجم سعی در بازنشر گسترده این گزارش کرد.
چرا گزارش اخیر بی‌بی‌سی جعلی است
فارغ از این که خانم نیکا شاهکرمی بر اثر چه حادثه یا اتفاقی فوت کرده، می‌توان با قاطعیت گفت گزارشی که توسط بی‌بی‌سی منتشر شده ، به دلایل مختلف جعلی و فاقد اعتبار است. جعل کننده از اطلاعات بسیار کمی درباره سازمان و سازکار سپاه برخوردار بوده یا تعمد داشته است.
تهیه‌کننده یا جعل‌کننده گزارش هدف اولیه‌اش از چنین جعل غیر حرفه‌ای و پر از دروغ و مین گذاری شده‌ای، بی حیثیت کردن بی‌بی‌سی بوده است. بی‌بی‌سی حتی حاضر نشده اسم فرمانده تیپ انتظامی و… را در گوگل سرچ کند تا متوجه مسولیت و رده آن و عنوان سازمانی شود.
منبع: فرهیختگان
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند